Polonez Van

Maniek397

Wie ktoś coś o nim

SX · Gość

[link widoczny dla zalogowanych]

maniek78m

a powiem Wam, ze tego nie znałem, znaczy widziałem go w wersji sanitarka w jednym czasopiśmie kiedyś

na karawan pogrzebowy by się nadawał...

SX · Gość

Sanitarka

Polonez o jednolitej sylwetce, umownie zwany sanitarką, gdyż taka była pierwsza i ostatnia, niestety, jego wersja, opracowany został w Zakładzie Samochodów Dostawczych w Nysie w latach 1987-1990. Była to kolejna próba rozwiązania palącego problemu, a mianowicie braku w gamie wyrobów FSO nowoczesnej sanitarki przewozowej. Zwłaszcza, że pełniące tę rolę przestarzałe FSO 125p kombi miało być lada miesiąc wycofane z produkcji.

Karetka przewozowa podobnie jak Polonez dostawczy ma szczątkową ramę tylną, jednak o nieco odmiennej konstrukcji z uwagi na konieczność niskiego umieszczenia podłogi przestrzeni sanitarnej. Z wytłoczek Poloneza wykonane są jedynie elementy przodu wraz z kabiną kierowcy. Dostęp do niej ułatwiają długie drzwi pochodząca z wersji trzydrzwiowej: Tuż za ich tylną krawędzią rozpoczyna się nieomal prostopadłościenny przedział medyczny o długości 140 mm, szerokości 1390 mm i wysokości 1280 mm. Uzyskanie tak pojemnego wnętrza możliwe było dzięki zwiększeniu rozstawu osi o 307 mm do 2816 mm oraz wydłużeniu, w porównaniu z Polonezem osobowym, zwisu tylnego o 191 mm, co spowodowało wzrost długości całkowitej pojazdu do 4770 mm czyli o prawie 500 mm.

Na uwagę zasługuje przede wszystkim architektura nadwozia Część tylna pojazdu została umiejętnie wkomponowana w połówkę Poloneza. Dotyczy to również dachu kabiny. Jego kształt ułatwia zajęcie miejsca przez lekarza na trzecim fotelu, usytuowanym w prawym przednim rogu przedziału sanitarnego, a ponadto korzystnie wpływa na aerodynamikę pojazdu. Część przestrzeni pod dachem, znajdująca się nad głową kierowcy, służy jako schowek na wyposażenie medyczne. Dostęp do wnętrza karetki umożliwiają dwuskrzydłowe drzwi tylne (Powstała też wersja z drzwiami pojedynczymi). Zastosowanie ramy nośnej w tylnej części samochodu, z uwagi na konieczność niskiego umieszczenia podłogi, niestety nie wyeliminowało z przestrzeni medycznej nadkoli kół. Zmniejszają one szerokość użytkową wnętrza, nie komplikują jednak zbytnio możliwości jego zabudowy.

Zespoły napędowe karetki pochodzą z Poloneza. Silnik ma pojemność 1600 cm i pozwala uzyskiwać prędkość maksymalną 140 km/h. Skrzynia biegów ma pięć przełożeń, jest to konstrukcja typowa. Ze względu na zwiększony rozstaw osi zmodyfikowany został wał napędowy i układ hamulcowy.

W Przemysłowym Instytucie Motoryzacji kwalifikacyjne badania trakcyjne prototypu zakończono w lipcu 1990 r. Po 10 miesiącach pomiarów i przebiegu 45 tys. km stwierdzono (poza typowymi dla Polonezów usterkami zespołów i części) przekroczenie granicy szkodliwości poziomów drgań w niektórych pasmach. Drgania te (występujące na miejscu lekarza i na noszach) praktycznie uniemożliwiały lekarzowi wykonywanie jakichkolwiek czynności przy pacjencie w jadącym samochodzie. Można było je wyeliminować dokonując zmian w konstrukcjach zawieszenia samochodu, foteli lekarzy i noszy.

Wydano nawet prospekt reklamowy tych samochodów, tak blisko seryjnej produkcji już była fabryka w Nysie, niestety niekorzystne wyniki badań zadecydowały o zaniechaniu tych planów. Auta sprzedano w ręce prywatne i do dziś można je spotkać w okolicach Nysy.

Virlando_2

Cóż, prototypy zawsze się prezentują najciekawiej ;)

mastah22

Panowie gdzieś pod Opolem wrasta taki sam unikat w ziemie

Tutaj temat kolegi który wie gdzie...

w w w.forum125p.pl/viewtopic.php?f=3&t=3607&p=50061#p50061

Michał-GSI

Ten van jest obecnie biały i stoi w Muzeum w Krakowie.

Brabus

Przeglądałem zdjęcia na komputerze i znalazłem foty tego Poloneza, które zrobiłem w tamtym roku.